Kleine hondjes worden groot!

Het mooie weer verrast ons in oktober.
Afgelopen zondag was het dan ook veel te mooi weer om binnen te zitten.
Omdat Jelle graag in het bos loopt maar ook graag in het zand speelt, gingen we naar de Loonse en Druinense Duinen.
Wat een feest!
In het bos is zoveel te ruiken en in het zand kun je zo lekker graven.....
En als je dan de foto's zo ziet dan valt het op dat het puppy er langzaam afgaat en plaatsmaakt voor een serieus teckelkoppie...dat overigens nog steeds om op te vreten is!

 

Kan ik nu weer verder?

Een certificaat!

Het is alweer even geleden dat ik over de avonturen van Jelle schreef.
Dat wil overigens niet zeggen dat hij niets meer meegemaakt heeft!
Toen Jelle nauwelijks drie dagen bij me was, hadden we de eerste les van de puppy cursus.
Inmiddels is dat alweer een aantal weken geleden en Jelle is niet alleen lichamelijk gegroeid, hij snapt het ook allemaal wat beter.
De eerste lessen cursus stond ik daar met een stuiterbal aan een lijntje. Jelle had overal oog voor behalve voor mij en die rare oefeningen.
Na ons tripje naar het Zwarte Woud bleek het kwartje gevallen te zijn. Meneer snapte dat als je netjes ging zitten op het commando 'sit' je dat lekkers veel sneller kreeg.
Het kwartje viel misschien wel iets te hard, want als je een Frolic bij zijn neus hield kreeg je meteen het gehele reportoire. Zit, Poot, Af en Plat :-)
Inmiddels is de laatste les achter de rug. Tijdens het examen gedroog meneer zich voorbeeldig! Het lopen aan de lijn is nog een beetje moeilijk, de lijn moet in een ontspannen boogje hangen en dat is lastig als ik een andere kant op wil dan Jelle.
Toch kregen we aan het einde van de les een certificaat, het prijkt inmiddels heerlijk op de koelkast. De felicitatiekaart en de felicitatie snoepjes heeft hij met genoegen in ontvangst genomen.
Nog twee weken vakantie en dan beginnen we aan de gehoorzame huishond 1. Hopelijk gaat dat ons net zo goed af.

Back home

Jelle en ik zijn weer terug van heerlijk weekje vakantie, wat hebben we genoten saampjes!

Tja en nu we weer terug zijn, was het ook weer tijd voor de puppycursus.

Ineens lijkt mijn ventje het kwartje gevallen te zijn...Ooooo dus zo moet ik zitten...ooo, af is liggen!

Ik weet niet precies wat Jelle het leukste aan de cursus vindt. Het speelkwartiertje aan het begin betekent even helemaal uit zijn dak gaan met Babs. (Tja, er zijn niet veel kleine hondjes)

Aan het einde van de cursus is er een behendigheidonderdeeltje. De honden moeten dan over een lage hindernis springen of lopen (hangt af van de groote van de hond J) en door de tunnel.

Die tunnel vond Jelle helemaal te gek! Het liefst liep hij er nog eens een keer door.

Afgelopen dinsdag was het dierendag...drie keer raden wat Jelle zijn cadeautje was!

Het nieuwe speelgoedje

Koekoek

Zoals eerder gezegd was deze week erg vermoeiend voor mijn kleine ventje.

Aan de andere kant hebben we ook heel veel qualtiy tijd met elkaar door gebracht en heeft meneer veel gezien en gedaan.

Zo loopt hij al makkelijker mee. Al gaat hij nog steeds wel eens midden op straat liggen en is hij altijd op zoek naar een aai van elke willekeurige voorbijganger.

Hij heeft ook met de flex-lijn gelopen. Hoewel ik nog steeds voorstander ben van het leren wandelen aan de korte lijn, is de flex-lijn wel leuk. Vooral op het strand bij de meren kon Jelle heerlijk heen en weer rennen zonder dat ik erachter aan moest. Ook kon hij doormiddel van de flex-lijn het water in zonder dat ik mijn schoenen nat moest maken.

We hebben heerlijk gespeeld in en om ons appartement. De gang was, net als de tuin, ideaal om lekker in te rennen . Doordat we nu met zijn drieen waren, was er altijd wel iemand beschikbaar om even met Jelle te spelen, onverdeelde aandacht dus!

Maar Jelle heeft ook andere honden gezien, verschillende mensen en kinderen, een trein, bussen en auto’s, water en winkels.

Gelukkig gedraagt hij zich over het algemeel heel rustig in de tas zodat ik hem makkelijk mee kan nemen.

Maar wil meneer eruit, dan wil meneer eruit!

De laatste dag van de vakantie stond in het teken van rustig aan afsluiten.

Er werden wat winkeltjes bezocht. Het Zwarte Woud staat bekent om zijn koekoeksklokken. Vlakbij ons appartement staan dan ook de grootste koekoeksklok ter wereld en de eerste grootste koekoeksklok ter wereld! Daarnaast zijn er diverse winkeltjes die een koekoeksklok in hun gevel hebben verwerkt.

Niet alleen komt de koekoek door zijn luikje naar buiten, er gaan allerlei andere dingen bewegen.

Watervalletjes, dansende en bewegende poppetjes, niets is te gek.

Wil je de koekoeksklok in beweging zijn terwijl het nog geen heel uur is? Dan kun je in de meeste gevallen door middel van een euro in een kastje toch de bewegingen zien. (Slim!)

Na een aantal winkeltjes had Jelle het wel weer gezien. Je mag wel naar de koekoeksklokken kijken, maar je mag niet eens naar de koekoek happen!

Gelukkig scheen de zon en terwijl wij de laatste inkopen deden, genoot meneer van het weer.

En dan zou je denken dat na zo’n dag het beestje enigzins uitgerust is.....maar bij het eten genoot meneer weer van een slaapje......