Nachtelijke escapades

Het meest besproken onderwerp van dit moment: Het weer.
ja, de lente is in aantocht maar ook vandaag willen de witte vlokjes met massa's uit de hemel. Je kunt er lang en kort over praten, je kunt klagen maar uiteindelijk krijg je het toch...en nog gratis ook.
Het weer zorgt er ook voor dat verschillende mensen zich 'under the weather' voelen.
Zo'n dipje had ik zelf vorige week en nu leek Jelle ook niet meer veilig te zijn. Het mannetje was gisteren lekker aan de dunne waterige poep.
Zijn eten liet hij staan tot hij 'na het eten' zijn uitlaatrondje had gehad.
Overigens merk je verder niets aan mijn mannetje, hij wil gewoon spelen, lust graag sushi of stukje rookworst....

Maar wat was dat gisterenavond nou?
Meneer wilde eigenlijk niet naar zijn bench om te slapen. We keken saampjes nog even televisie en blijkbaar was zijn plekkie op het fleecedeken op de bank velen malen aangenamer dan het vooruitzicht van een koude bench.
Na enig aandringen ging meneer dan toch naar zijn bench. Maar niet zonder dat hij nog een aantal blafjes had laten horen toen ik al boven was. Waait wel over......

vanochtend werd ik om 04.00 uur wakker van een krassend en piepend geluid. Slaapdronken realiseerde ik me dat Jelle beneden aan de keukendeur stond te krabben.
Waarom? Brand? Inbrekers? Toen ik al wankelend mijn bed was uitgeklauterd en op de overloop stond, was het stil.
Mmhh toch maar terug mijn bed in.....maar nog geen kwartier later hoorde ik hem weer!
Naar beneden, keukendeur open en een teckel opvangen, wat was ie blij om me te zien!
Waarschijnlijk dacht meneer dat ik na de begroeting ook nog even met hem ging wandelen want hij stond al klaar achter het gordijn van de voordeur!
Mmhh, dunne poep, een teckel die om 4.15 uur naar buiten wil......lang leve de achtertuin.
Dus achterdeur open, teckel naar buiten de donkere ochtend in.
Even later staat meneer weer vrolijk naast me.

Enigzins afgekoeld en met het oog op de klok kan ik niet wachten om weer in mijn bedje te duiken en nog anderhalf uur mijn ogen dicht te doen.
Helaas heeft Jelle andere plannen. In plaats van zijn bench verkiest hij de mat in de gang om zich op te krullen en te gaan slapen. Pffff, wat nu? Blijkbaar is hij dus niet echt ziek.
Ik besluit zijn nachtlampje aan te doen, hem een aai over zijn bol te geven en in de richting mijn bed te gaan.

Veel sneller dan gehoopt gaat de wekker. Lekker die nachtelijke escapades!
Terwijl ik me aankleed bedenk ik me dat de deur van de keuken nog open staat en Jelle me allang gehoord moet hebben, maar ik hoor hem niet!
Hij zal toch niet ziek zijn of nog erger...?
Als ik beneden kom is de hal leeg, de deur naar de keuken staat open, maar geen teckel die me vrolijk goedemorgen komt zeggen.
Wel een hoopje fleecedeken in de bench. 'Goedemorgen Jelle, lekker geslapen?"
En dan komt er een klein verfrommeld toetje onder de dekens vandaan:
 'Mens! Doe rustig! Mag een teckel nu ook al niet meer slapen?".............