dinsdag 12 november 2019

Oostenrijk 2019

Het eerste deel van onze vakantie brachten we door in Oostenrijk.
Heerlijk tussen de groene velden en bergen. Nou ja, groen?
Nadat de eerste dag van de vakantie een hele natte was, waren de toppen een aantal dagen een beetje wit.

Voordat we vertrokken hadden we al een lijstje gemaakt van mogelijke uitstapjes.
Daarop stond onder andere een uitstapje naar Innsbruck, Zillertal, Rattenberg en Reith im Alpbachtal.
Daarnaast maakte we ook enkele wandelingen in de buurt van de Achensee.
Voor zo'n kleine teckel is vakantie toch een heel avontuur.

Ineens wonen we in een ander huis, in een andere omgeving. Maar de grootste verandering is wel dat we iedere dag, met Jelle, op pad gaan.
Die kleine pootjes lopen wat af....
En dan is er altijd een klein instortingsmoment :-) een dag waarop dat kleine hondje niet wakker wil worden, eigenlijk nog niet voor eten zijn mand uit wil komen en bij de gedachte aan weggaan eigenlijk het liefst onder een dekentje wil kruipen.
Maar op het moment dat ik bij deur sta en zeg dat hij thuis mag blijven, klimt hij toch tegen me aan. Thuis blijven is geen optie voor een avonturenteckel en dus wordt de berg weer beklommen en wordt er vollop gesnuffeld en gemarkeerd :-)




dinsdag 1 oktober 2019

Vakantie by Jelle



Betekenis 'vakantie', aldus de Dikke van Dale
va·kan·tie (de; v; meervoud: vakanties)
  1. periode waarin geen lessen worden gegeven: de grote vakantie; zomervakantie, herfstvakantie, kerstvakantie, krokusvakantie, carnavalsvakantie, paasvakantie, tulpvakantie, pinkstervakantie
  2. jaarlijks toegekende vrije tijd voor werkenden
  3. reis naar en verblijf elders voor zijn plezier: op vakantie gaan


Ik ben echt niet gek hoor, ineens wordt die grote zwarte box (koffer) van zolder gehaald. Er wordt in mijn kast gerommeld en er worden dingen uitgehaald en in een tas gestopt.
Er wordt gesproken over vertrektijden en ik hoor meer dan eens het woordje “weg”.

En als het dan donderdag is, dan gaat ze ineens niet naar het werk. Voor mij super vermoeiend, want ik moet overal met mijn neus bovenop zitten natuurlijk. En...in de gaten houden of ze niet stiekem ‘weg’ gaat zonder mij.
Als we ’s avonds naar mijn behendigheidsles gaan ben ik eigenlijk al uitgeput en na vier rondjes krijg ik mijn pootjes nauwelijks meer van de grond. Ik mag stoppen en thuis ga ik eens uitgebreid op mijn kussen liggen. Slapen doe ik met 1 oog open, je weet niet wat ze van plan is....
Vrijdag na mijn rondje worden alle spullen in de auto geladen. Ik als laatste natuurlijk.
Maar dat laat ik niet zomaar gebeuren, iedere keer ga ik gewoon piepen als ze naar buiten loopt..ze zou me vergeten!

We gaan naar Oma...ha, dat laat ze me misschien denken, maar hier staan ook allemaal spullen klaar.
En hoewel oma heel lief is voor me, hou ik even in de gaten of ze wel terugkomt als de spullen in de auto gezet worden.
En dan gaan we met zijn allen in de auto. Ik lekker in mijn benchje achterin.
We stoppen een paar keer onderweg. Iedere keer luister ik heel goed of ik de veiligheidsgordel hoor klikken. Want stoppen kan file ofzo zijn, maar het klikken van de veiligheidsgordel betekent uitstappen! En dan maak ik zoveel geluid dat ze mij echt niet vergeten mee te nemen.

De laatste stop van deze dag maken we in Greding in Duitsland.
Dat ken ik, want hier zijn we vorig jaar ook geweest. Als we de sleutel hebben gehaald gaan we naar onze kamer, lekker op de begane grond.
Hier krijg ik eerst water. (zo werkt dat overal, binnenkomen en een kommetje water voor mij).

Dan gaan we wandelen zodat ik even goed kan snuffelen en markeren.
Terwijl de mensen een ijsje eten op het terras kan ik even rond kijken en bellen. Ja, want dat kan ik alleen in Duitstalige landen!
Als ze ’s avonds in het restaurant eten ga ik lekker even in mijn wagentje slapen. Ik doe voor de zekerheid wel af en toe mijn neus omhoog. En weet je wat? Ik kreeg zomaar een ieniemienie stukje vlees.

Na het eten lopen we een rondje buiten de stadsmuren, hier is heel veel gras. Dat vind ik echt lekker.
Dan gaan we naar de kamer en mag ik op het bed zitten!
Nou had ik niet helemaal begrepen dat we hier het bed met zijn drieen moesten delen...dus ik had mooi het plekje van oma ingepikt :-)
Dat heb ik later wel teruggegeven hoor. Ik ben lekker in mijn mand gaan slapen.


De volgende ochtend rijden we naar Oostenrijk, dat gaat niet vlot want er staan vaak stil en ik hoor woorden die eigenlijk niet voor mijn teckeloren zijn.
In Kiefersfelden hoor ik de veiligheidsgordel en mag ik eruit. Even snuffelen en dan snel verder naar Maurach am Achensee.

Sleutel, huisje bekijken en....een kommetje water :-)




donderdag 12 september 2019

Vakantiepret met een teckel

Iedere aspirant hondenbezitter zal zich, als het goed is, afvragen: "Wat doen we met de hond tijdens de vakantie?"

Voor mij stond het voordat ik Jelle kreeg vast. Jelle zou tijdens de wintersportvakanties naar een hondenpension gaan. De fokker van Jelle bezit ook een hondenpension met idioot grote grasvelden waar de hondjes naar hartelust kunnen spelen.
Met een hond op zomervakantie kon ik me nog wel voorstellen, maar wintersport? Daar hoort toch geen hond, toch?

De eerste vakantie kwam al vrij snel. Jelle kwam op 6 augustus 2011 bij me wonen.17 september vertrokken we voor een weekje naar het Zwarte Woud. Vanwege Jelle wilde we niet te ver weg en werd het dus Duitsland.
Daar huurde we een huisje met tuin zodat de kleine man ook naar buiten kon. Ook ging er een draagtas mee voor de langere wandelingen.
Iedere morgen ging de wekker om 06.00 uur om hem even buiten te zetten voor zijn behoeften. Daarna ging Jelle terug in zijn mand en ik terug in bed.
Wat een heerlijke vakantie hebben we gehad. Die kleine teckel stal heel snel de harten van ons, maar ook van mensen die we tegenkwamen. Zo'n ubercute teckelpuppie!

Na die heerlijke vakantie werd het herfst en kwam de winter om de hoek. En hoewel ik echt van de wintersport hou, bleef het enthousiasme dit jaar uit. 
Toen erna gevraagd werd door familie bleef de reden heel vaag....maar na een tijdje kwam het hoge woord eruit. Hoe kon ik mijn kleine lieve ventje nu een hele week missen?
Natuurlijk zou Jelle het helemaal fantastisch hebben in het pension! Hij wel!

Het familie beraad duurde niet lang :-) Indien de verhuurder van het appartement en de eigenaar van ons favouriete restaurant akkoord zouden gaan kon Jelle mee!
Moeders had besloten het skien na al die jaren op te geven en had daarmee een partner in crime om te shoppen.
En zo kon het gebeuren dat er een extra passagier meeging op de achterbank. Jelle gedroeg zich tijdens de reis weer voorbeeldig.
Ook op vakantie liet hij zich van zijn beste kant zien. Wij maakte op onze beurt kennis met een teckel in de sneeuw. Hoe geweldig dat hij iedere keer in de sneeuw sprong en als een soort onderzeeboot zich een weg verschafte door het witte spul.

Dat was het moment waarop een vakantie zonder Jelle niet meer weg te denken viel. Gelukkig zijn de eigenaren van zowel de appartementen als ook de restaurants in Oostenrijk en Duitsland hondvriendelijk. 
Ik moet wel opmerken dat er bij appartementen in de winter vaak gevraagd wordt naar het soort hond. Een klein hondje wordt dan eerder geaccepteerd dan een grotere.


vrijdag 9 augustus 2019

Teckel Jelle alweer 8 jaar in huis!

8 jaar! Wat vliegt de tijd! En toch lijkt het als gisteren.

Na jaren denkwerk, weken wachten, was het dan zover!
Ik mocht mijn eerste echte teckel ophalen.
De weken voor zijn komst was ieder boek over teckels of pups gelezen, spulletjes waren uitgezocht en gekocht!
Eindelijk was het zaterdag en reden mijn vader ik naar Waardenburg. Achterin de auto stond een keurig ingerichte bench op zijn eigenaar te wachten.

Enkele weken eerder had ik ruim twee uur zittend bij de fokker op de grond doorgebracht, omgeven door 5 pups.
Hoe kies je een 'best friend for life'? Inmiddels weet ik wel wie echt gekozen heeft :-) 
Van de 5 pups bleven er 2 over. Simpelweg omdat ik met de andere drie weinig contact had en er geen klik meevoelde. En dan zijn er nog twee....

En daar stond ik dan, zaterdag 6 augustus 2011, voor een ren vol pupjes....of ik Jelle nog kon herkennen.
Eerlijk gezegd niet, maar wat stond er een schatje vooraan....te leuk! En...ja....Jelle dus!
Hij mocht nog even spelen, want een hond ophalen is ook praten en administratie.
Informatie over het registreren van de chip, de entingen, ontworming, ontvlooing, eten, slapen, uitlaten, verzekeringen, teckelclub en alles wat ik vergeten ben.

En toen was ik ineens een hondenbezitster!
Die keurig ingerichte bench op de achterbank moest nog even op zijn eigenaar wachten, want de eerste keer ging hij mee op schoot, lekker dicht tegen me aan.
We waren het erf nog niet af of meneer begon al te piepen....maar dat was al snel goed toen we thuis waren. Het hele huis werd geinspecteerd, van keuken tot kamer, speeltjes, mandjes, bench, alles werd aan een grondige inspectie onderworpen.
En toen...viel meneer in slaap!
Natuurlijk kwam er die dag meteen bezoek, de hele familie wilde kennismaken met mijn nieuwe vriendje.
En dat nieuwe vriendje? Dat ging de tuin ontdekken en maakte kennis met wel hele rare honden...deze hadden lange flaporen en sprongen door de tuin, vreemd hoor!

8 jaar alweer! 8 jaar waarin ik enkele van mijn overtuigingen gigantisch overboord heb gegooid (geen hond boven, geen hond op het bed), maar 8 jaar waarin ik onvoorwaardelijk van je ben gaan houden! 
Wat ben ik blij dat jij die dag voor mij gekozen hebt.


English:
8 years! Time flies! Although, it feels like yesterday.

After years of thinking and weeks of waiting; I would finally get my own first dachshund.
The weeks before I had red every book about puppies and Dachshunds, all necessities were  bought.
Eventually it was Saturday and my father and I drove to Waardenburg. In the back seat a nice new bench was waiting for it's owner.

A few weeks earlier I had sit on the breeders floor for more than two hours with 5 puppies. How do you choose a friend for life? Now I know who made the choice :-)
Out of 5, two puppies left over. I didn't feel a connection with the other 3. Two to choose from....

And there I was, that Saturday August 6th 2011 in front of all puppies. Could I recognize Jelle? To be honest, I couldn't. There was a real cutie in the front...almost too cute. Yep, that was Jelle!
He could stay for some extra play time as getting a dog is also a lot of talking and administration.
Information about registration of the chip, vaccinations, deworming, flies, food, sleeping, walking, insurance,  dachshund club and everything I forgot.

And from that moment I was a dog owner!
The nice new bench in the back seat had to wait for it's owner as Jelle sat on my lap during our drive home. We just left the premises when he started squeaking...but he felt instantly at home. 
He inspected everything, kitchen and living room, bench and baskets. And then....he fell asleep.
Of course we had some visitors as the whole family wanted to meet our new friend. And my new friend? He went into the garden and met some strange dogs. Dogs with long ears and hopping through the garden :-)

8 years already! * years in which I threw some of my beliefs away (no dogs upstairs, no dog in bed), but 8 years in which I love
 you unconditionally. 
I'm so glad you choose me that day!



dinsdag 30 juli 2019

Het leed dat tuigjes heet

Al voor Jelle er was had ik mijn 'hondenuitzet' in huis. Daarbij hoorde een halsbandje met bijpassend tuigje en riempje. Alles moest natuurlijk perfect zijn voor mijn beste vriend!

Nadat ik hem mee naar huis had genomen, kwam het moment om het halsbandje om te doen. Veel te groot :-).
Dus heeft mijn moeder op stel en sprong het kleinste halsbandje in de dierenwinkel gehaald. 
In het begin wisselde ik het halsbandje en tuigje af met wandelen.

Ik weet dan ook niet wanneer ik overgestapt ben naar de tuigjes.
Want ja, ik ben een tuigjes aanhanger.

In de nek zitten zoveel vitale delen (zenuwen, (slag)aders, luchtpijp, nekwervels, dat een tuigje me beter leek.
De wereld van tuigjes is zo divers en inmiddels hebben we een hele verzameling, maar echt de beste? Die hebben wij nog niet gevonden!!

Y-tuigen
Het tuigje loopt in een Y-vorm over de borst van de hond. 
Dit tuigje werd me aangeraden door de dierenarts en de fysiotherapuet.
Het Perfect Fit Harness bestaat uitdrie verschillende delen. 1 deel op de rug, 1 deel over de borst en 1 deel onder de buik. Het mooie van dit systeem is dat van iedere onderdeel een andere maat gebruikt kan worden en dat de verschillende onderdelen aangepast kunnen worden.

Maar Jelle heeft een nogal vooruitstekend borstbeen. Met als gevolg dat het tuigje op zijn borst vaak naar 1 kant gaat hangen en het hele tuigje daardoor zijn vorm verliest. Het ligt in de kast.....


H-tuigen
Dit tuigje gaat over de kop en wordt rondom de borst vastgeklikt.
Er loopt een stukje tuig over de borst en een stukje over de rug.
Ik zie deze vaak in allerlei mooie kleurtjes in de dierenwinkels liggen.

Maar ook hier heb ik het probleem van de uitstekende borst. Daarbij komt dan dat deze tuigjes bij Jelle vaak te dicht achter de voorpoten eindigen.
Op die hoogte zit ook vaak de sluiting en jawel, meneer loopt zijn oksels en ellebogen kapot. Dus....in de kast!

Instaptuigen
Een tuifgje waar de hond met beide voorpoten instapt, vervolgens wordt het geheel op de rug vastgeklikt. Razend populair onder teckelbezitters zijn de Treponti tuigjes. 
En dus kreeg Jelle een Treponti tuigje. Niet alle dierenwinkels mogen deze tuigjes verkopen. Onze vaaste dierenwinkel heeft ze dan ook niet en aangezien de dealer kaart niet helemaal up tot date was, moesten we een aantal kilometers rijden op zaterdagochtend.
We kwamen uit op een verstelbaar rood tuigje (Treponti Fibbia). Verstelbaar omdat hij in de ene maat geen adem meer kon halen en de andere echt te groot was.

Helaas merk ik ook dat dit tuigje regelmatig scheef hangt. Niets eens omdat meneer raar loopt te trekken, maar alsof het over hem heen 'glijdt'. Deze ligt nog niet in de kast omdat ik het materiaal waarvan het tuigje gemaakt is super handig schoonmaken is en deze ook snel droog is. Zeker in de zomer vind ik dat ideaal.

Borsttuigen
Een tuig met een horizontale band over de borst en een klikband achter de achterpoten. Weer iets achter de voorpoten :-(
Ik verknipte en vernaaide ooit een Hurtta tuig om het passend te maken, dat ging redelijk. Ook hat ik ook een tuig van Hunter, maar het grote rugstuk vond ik weer warm in de zomer.
Totdat ik enkele jaren geleden in Kirchberg liep en daar helemaal achteraf een ieniemienie hondenwinkeltje zag.
Deze mevrouw maakte tuigjes op maat! En zo kreeg Jelle twee borsttuigjes op maat, die prima zitten. Het jaar erop kocht ik er nog twee!

Het nadeel aan deze tuigjes is dat ze over de kop aan moeten. Er waren dagen bij dat Jelle daar echt geen zin in had, dan dook hij weg zodra ik met het tuig aan kwam.

Inmiddels zijn deze tuigjes hard aan het slijten en is hij eigenlijk aan nieuwe toe.
Maar helaas is deze dame verhuisd en kan ik niet zomaar meer een nieuw tuigje gaan passen.

Het ideale tuigje heb ik dus nog niet gevonden.....we zetten onze zoektocht voort. Welk tuigje gebruiken jullie voor je hond?

English:
Before Jelle came, I had bought everything a (spoiled) dog needs.
I bought him a collar, harness and leash. Everything had to be perfect for my new furry friend.

After I had taken him home, I put on the collar. But this was to big :-)
My mom had to hurry and buy the smallest possible collar in the store.
In the beginning I was switching from harness to collar during walks.

I don't exactly now when I switched to harnesses. But now Jelle is wearing them every day.

In the neck there are so many vitals (nerves, veins, arteries, trachea, cervical vertebrae, I thought a harness was best. 
There are so many different harness and we have a whole collection already, but the best one? We haven't found it yet!

Y-harnesses
The harness is in an Y shape over chest and back of the dog.
This harness was recommended by the vet and the physical therapist.
Perfect Fit Harnesses have 3 parts, 1 on the back, 1 over the chest and 1 around the chest/belly. A nice feature of this system is that every part can be used in another size and can be adjusted.

But Jelle has an extending sternum, therefore the harness is pulling in one direction. The harness lays in the cabinet....

H-harnesses
This harness goes over the head and is tightened around the chest.
A part of the harness goes over the chest, another part over the back.
I see them often in all kind of bright colors in the local pet shop.

But here, the extending sternum is also a problem, The other problem is that these harnesses often end right behind the front paws. Especially when the claps is her, he wil hurt himself while walking. So...in the cabinet!!

Entry harnesses
A harness where the dog has to step in with both front paws. It will be clamped on the back. 
Dachshund lovers in the Netherlands are really enthusiastic about these harnesses. 
That's why Jelle got a Treponti harness as well.
Not all pet shops are allowed to sell these, and as the dealer website wasn't up tot date. We had to drive a few kilometers on a Saturday morning.
We bought the red Fibbia harness, which is adjustable. Because size 2 was too small and 3 was too big.


Unfortunately I noticed this harness is slides to one side. Not because Jelle is pulling but it looks like it really slides over his hair. 
This one isn't in the cabinet yet, because I love the material of which it is made of. Really easy to wash off and it dries in an instant. I like that during the summer!

Chest Harness
A harness with an horizontal band over the chest and a clamp behind the front paws.
Again something behind the paws...
I once remodeled a Hurtta harness, because it didn't fit him. I also bought a Hunter harness once, but this one looked so big and warm during summers.

Then, a few years ago, I was walking in Kirchberg Austria and saw a small pet shop.
This women was making harnesses made to meassure! I bought to harnesses for Jelle, and loved them. The next year I bought two extra.


The only disadvantage for me is the fact that we have to put them over the head. Some days Jelle will hide when I show him his harness.

These harnesses are pretty raveled out now and I would love to have some new ones. Unfortunately the lady moved and I can't go over and fit a new harness.

So, I haven't found the ideal harness yet.....we will continue our search. 
What kind of harnesses are you using? 

dinsdag 16 juli 2019

Verjaardagscadeau

Find the English version below the Dutch version:

6 juni was de verjaardag van Jelle.
Dit jaar mocht hij 8 kaarsjes uitblazen.

En bij een verjaardag hoort natuurlijk een cadeautje. Nou, dat vind ik dan :-)
Mijn diertjes komen niets te kort, 'bij ons is het iedere dag dierendag' zeg maar.
Toch liep ik afgelopen oktober met mijn ziel onder de arm door de dierenwinkel omdat ik niet wist wat ik dit jaar moest kopen :-)
Gelukkig kwam ik daar mijn buurrouw tegen met hetzelfde probleem.

Maar goed, een cadeautje dus!
Omdat snoepjes en dergelijke door het dieet een nogo zijn, op zoek naar iets anders.
De doos met knuffels puilt uit en Jelle heeft zijn favoriet.
Recentelijk kocht ik een nieuw tuigje en door zijn afvalrace wil ik nog even wachten met een nieuwe.
Wat dan?

Nou houdt Jelle van balansoefeningen.
Enige jaren geleden kocht ik bij Alprovi wat spullen van Build 'N Balance tijdens Animal Event. Ondanks de beursaanbieding moest mijn portemonnee even slikken. Maar Jelle is er dol op. Zodra ik de spullen te voorschijn haal, gaat dat staartje in "vind ik leuk" modus.
Samen met wat andere balansspullen bouwen we allerlei oefeningen om zijn spieren sterk(er) te maken en te houden.
Hoe leuk is dat dan?
Naast het parcous bezitten we nog enkele balanskussen, een peanut en balansegels.
Er staat een wip in de tuin en er kan een tunnel uitgelegd worden.
Balans of behendigheid? Wij hebben het.

Maar we hadden nog geen hoogtesprongetjes zonder pinnetjes.
Onze hoogtesprongetjes kunnen we namelijk alleen buiten gebruiken, die pinnetjes doen het niet zo lekker in mijn laminaat :-)
En dan gebruiken wij de hoogtesprongetjes ook nog net even anders...Jelle kruipt er onderdoor!
Super goed voor de spieren in zijn achterpoten en billen.
En dus werden er 6 pionnen en 3 stokken besteld.


De spullen werden, zoals gebruikelijk, super snel geleverd.
Het installeren en uitpakken gebeurde onder professioneel toezicht.
En niet lang daarna werden ze in gebruik genomen.....door er overheen te springen.....


The 6th of June it was Jelle his birthday.
This year he had 8 candles to blow out.

In English: 

When you have  your birthday, you’ll receive gifts. That’s how I think about it J
My animals are well taken care of; every day is an Animal day at our home. In the Netherlands the 4th of October is national Animal day and this year I was walking up and down the animal store to find a present for my bunch.
And then I spotted my neighbor also struggling to find something to take home.

So I needed a present!
As Jelle is on a diet I needed to find something else than cookies or threats. He has a huge collection of plush animals and has his favorites, so no plush. I just bought him a new Harness and because he is still losing weight, I want to wait with that.
So what now?

Jelle loves all kind of balance exercises.
A few years ago I bought him some training material at an event. And despite a discount, my wallet was not happy.
But Jelle really likes it. And every time I get the material his tail starts to waggle.
Together with some other items we will built all kind of exercises to keep his muscles strong. How nice is that?

Next to the balance trail we own a balance pillow, a peanut and balance hedgehogs. We have a seesaw in the garden and there is even a tunnel.
Balance or agility? We’ve got it.

But we didn’t have height jumps without pins to stick them in the ground. Those pins are not a good combination with my laminated flooring J
And Jelle uses the height jumps slightly different…he crawls under them.
This is an excellent exercise for his hind legs and back.
So we ordered 6 pawns and 3 sticks.


The equipment was ordered and delivered very quickly.
The installation and unpacking was done under professional supervision. And not long after that they were used……to jump over them….

dinsdag 9 juli 2019

Hernia, vier jaar later

English below the Dutch version

Heb je het met mensen over een teckel, dan komt zeker ook het onderwerp Hernia ter sprake.
Helaas ontkwamen wij er ook niet aan, februari 2015 waren er de eerste symptomen van een hernia bij Jelle, lees ons blogje Van pijn naar Hernia er maar op na.
In oktober 2015 raakte hij zelfs verlamd en was een operatie noodzakelijk, blogje De operatie.


Net geopereerd


Een hernia maakt teckeleigenaren onzeker. En oooh, wat kan ik me de angst, het verdriet maar vooral de machteloosheid nog goed herinneren.
Je vriendje heeft pijn, voelt zich ellendig en het liefste zou je hem in je armen nemen en zeggen dat alles goed komt.
Maar de pijn verhindert het knuffelen en je weet helemaal niet of het goed komt!
Wij hadden dat geluk wel. Inmiddels zijn we vier jaar verder.

Nu krijg ik regelmatig de vraag: "Hoe gaat het nu met Jelle?"
Gelukkig kan ik zeggen: "Goed!"
Ja, zijn rug blijft een zwakke plek. Hij is vatbaar voor kou op de rug en na een flinke inspanning is de spanning rondom de hernia plaats te voelen.
We zijn dus voorzichtig. 

Een jasje of truitje bij koud of nat weer. Worden we aan de ene kant raar aangekeken, tegenwoordig vinden veel mensen het ook super schattig. Ik zie het als noodzaak, maar zorg er wel voor dat meneer er leuk uitziet :-)

Maar ook oefeningen om zijn rugspieren sterk te houden.
Jelle is gek op balansoefeningen! Op balanskussen, peanuts of opstapjes, hij vindt het geweldig. Daar maak ik dankbaar gebruik van! Regelmatig wordt er in de huiskamer een parcours opgebouwd waarop hij zijn kunsten kan vertonen.
Van de orthomanueel dierenarts en de fysiotherapeut kregen we verschillende oefeningen die we kunnen uitvoeren. Ook deden we al enkele keren mee met een workshop bij de plaatselijke hondenschool.
Je kunt natuurlijk allerlei professionele spulletjes aanschaffen voor dit soort oefeningen, maar een opstapje van de ikea of een balanskussen van Lidl voldoen al.
Op de balansegels

Jelle is geen traploper en hij heeft nooit op de bank kunnen springen. Dat zorgt ervoor dat ik me hierover niet druk hoef te maken.
Verder doet hij eigenlijk alles wat iedere andere teckel ook doet.
Hij klimt over keien op vakantie. Maar is ook een zwemmer geworden!
Kwam meneer vroeger hooguit met zijn teennagels in het water, nu zwemt hij er lustig op los. En ook dat is goed voor zijn rugspieren!
Zwemmen in de Chiemsee
Als mensen mijn advies vragen bij een hernia kan ik ze alleen mijn ervaringen vertellen. Ik ken mensen die zweren bij acupunctuur, maar persoonlijk ben ik fan van de orthomanueel dierenarts. Gelukkig hebben we in Nederland enkele hele goede rondlopen. Jelle is destijds gehoplen door Jacha Heukels en imiddels hebben we ook ervaring met Iris van Deur
Deze dames werken volgens dezelfde methode en hebben inmiddels veel teckels geholpen.
Met Jelle ga ik jaarlijks op controle, just to be sure!

Het verlammingsscenario had ik ooit al eens met de orthomanueel dierenarts besproken.
Toen was het gelukkig nog een 'Wat als..." gesprek, maar het had me toch al een beetje voorbereid. Het feit dat de prognoses goed was, hielp daar natuurlijk bij. Vandaar dat ik voor de operatie ging.
Maar ik kan niet in het hoofd (en portemonnee) van andere eigenaren kijken. Want het is niet alleen de operatie, daarna volgt een traject van revalidatie. Een traject dat, met of zonder fysiotherapie, veel zorg en inzet van de eigenaar vergt.

Het enige advies dat ik mensen kan geven is: "Denk er op voorhand al eens over na."
Natuurlijk hoef je niet te doem denken, maar wat als het mij zou overkomen?
Hoe ver kan en wil ik gaan? Op het moment dat je ervoor staat slaan vooral de emoties toe en dan is het veel lastiger helder na te denken.

En Teckel Jelle?
Binnenkort doen we voorzichtig een proeflesje behendigheid. Daar is hij altijd gek op geweest. We zijn destijds gestopt vanwege de rug, maar met de juiste voorzorgsmaatregelen durven we het toch weer te proberen.



In English:
If you talk about Dachshund, the subject will come to hernia.
Unfortunately we experienced it. In February 2105 we saw the first symptoms, I wrote about it in my blog Van pijn naar Hernia.
In October 2015 he got paralyzed and he needed surgery, see the blog De operatie.

A hernia makes dachshund owners insecure. And I can still remember the fear, the sorrow but especially the impotence I experienced.
Your friend is in pain, feels miserable and the only thing you want to do is, take him in your arms and tell him everything is going to be alright.
But the pain obstructs the cuddling and you don’t know if it’s going to be alright.
We were lucky and now four years have gone by.

I’m frequently asked how Jelle is doing now.
I’m happy to say: “Good”.
Yes, his back will stay a weak spot. Whenever it is cold or when he had a considerable effort you’ll feel the tension were the hernia was.
So we are careful.

He will wear a jacket of sweater with cold or wet weather. In the beginning people were staring at us, but now a days most people find it very cute.
I see it as a necessity, but make sure we buy fashionable jackets J

We are also doing exercises to make his back muscles stronger.
Jelle loves balance exercises! On a cushion, peanut or steps it doesn’t matter for him. So on a regularly basis my living room is transformed into a trail were he can show his skills.
The orthomanual veterinarian and physiotherapist gave us the exercises. We also did some workshops at our local dog training center.
Of course you can buy all kinds of training materials, but a cheap children step will do.

Jelle can’t walk up or down the stairs and he could never jump on the couch. So I don’t have to worry about that.
He does everything dachshunds do. He loves to climb on rocks during the vacations. And he turned out to be a swimmer!
Back in the days he made sure at most his toenail was getting wet, now he swims. That’s very good for his back muscles!

If people ask my advice in case of a hernia, I can only tell them about my experiences. I now people who swear to acupuncture, but personal I’m fan of the orthomanual veterinary. Luckily for me we have some pretty good ones in the Netherlands. With Jelle I went to Jacha Heukels and we also have experience with Iris van Deur. These ladies work according to the same method and helped a lot of dachshunds.
Jelle is checked up yearly, just to be sure!

I discussed the paralyzed scenario earlier with the vet. At that moment it was a “What if..” conversation , but it prepared me.
When I made the chose for a surgery the prognoses were good as well.
But I can’t look into anyone’s head (or wallet). Because it’s not only the surgery, it’s also the path of rehabilitation. A path, with or without physical therapy requires a lot of care and effort of the owner.

The only advice I can give to people is: “think about it upfront”.
Of course you don’t have to think about the worst case scenarios, just realize if it would happen, how far do I want to go?
At the moment it happens you are so emotional and it’s much harder to think clear.

And Dachshund Jelle?
Soon we will try to attend an agility training again. He loves to do it and we stopped because of his back problems. But with proper precautions we are going to try.