Voor mij stond het voordat ik Jelle kreeg vast. Jelle zou tijdens de wintersportvakanties naar een hondenpension gaan. De fokker van Jelle bezit ook een hondenpension met idioot grote grasvelden waar de hondjes naar hartelust kunnen spelen.
Met een hond op zomervakantie kon ik me nog wel voorstellen, maar wintersport? Daar hoort toch geen hond, toch?
De eerste vakantie kwam al vrij snel. Jelle kwam op 6 augustus 2011 bij me wonen.17 september vertrokken we voor een weekje naar het Zwarte Woud. Vanwege Jelle wilde we niet te ver weg en werd het dus Duitsland.
Daar huurde we een huisje met tuin zodat de kleine man ook naar buiten kon. Ook ging er een draagtas mee voor de langere wandelingen.
Iedere morgen ging de wekker om 06.00 uur om hem even buiten te zetten voor zijn behoeften. Daarna ging Jelle terug in zijn mand en ik terug in bed.
Wat een heerlijke vakantie hebben we gehad. Die kleine teckel stal heel snel de harten van ons, maar ook van mensen die we tegenkwamen. Zo'n ubercute teckelpuppie!
Na die heerlijke vakantie werd het herfst en kwam de winter om de hoek. En hoewel ik echt van de wintersport hou, bleef het enthousiasme dit jaar uit.
Toen erna gevraagd werd door familie bleef de reden heel vaag....maar na een tijdje kwam het hoge woord eruit. Hoe kon ik mijn kleine lieve ventje nu een hele week missen?
Natuurlijk zou Jelle het helemaal fantastisch hebben in het pension! Hij wel!
Het familie beraad duurde niet lang :-) Indien de verhuurder van het appartement en de eigenaar van ons favouriete restaurant akkoord zouden gaan kon Jelle mee!
Moeders had besloten het skien na al die jaren op te geven en had daarmee een partner in crime om te shoppen.
En zo kon het gebeuren dat er een extra passagier meeging op de achterbank. Jelle gedroeg zich tijdens de reis weer voorbeeldig.
Ook op vakantie liet hij zich van zijn beste kant zien. Wij maakte op onze beurt kennis met een teckel in de sneeuw. Hoe geweldig dat hij iedere keer in de sneeuw sprong en als een soort onderzeeboot zich een weg verschafte door het witte spul.
Dat was het moment waarop een vakantie zonder Jelle niet meer weg te denken viel. Gelukkig zijn de eigenaren van zowel de appartementen als ook de restaurants in Oostenrijk en Duitsland hondvriendelijk.
Ik moet wel opmerken dat er bij appartementen in de winter vaak gevraagd wordt naar het soort hond. Een klein hondje wordt dan eerder geaccepteerd dan een grotere.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten