En ook nu moest meneer er weer aan geloven.
Nadat hij zich vorig jaar tijdens de wintersport keurig gedragen had, mocht hij ook nu weer mee.
Het alsof hij het ruikt. Er worden spulletjes ingepakt, de beestjes verhuizen richting de oppas en Jelle wijkt niet meer van mijn zijde....als ze me maar niet vergeet!
 |
| Zo deze tas moet zeker mee! |
Tijdens de reis ligt meneer prins heerlijk in zijn bench op de achterbank en gluurt af en toe de auto in om te zien of de roedel nog compleet is.
Bij aankomst lijkt hij het appartement van vorig jaar nog te herkennen. Binnen no time heeft meneer zich geinstalleerd op een van de kleedjes.
Ook de weg naar het restaurant weet hij nog feilloos te vinden.
 |
| Wat eten we vandaag? |
Hoewel er op een wintersportvakantie veel geskied wordt, wordt ook Jelle niet vergeten. We nemen hem een aantal keren meer naar de top van de berg. Want zeg nou zelf, de sneeuw is toch altijd witter op de top!
 |
| Genieten van het uitzicht. |
 |
| Wat zie ik daar nu? |
En na het spelen in de sneeuw is meneer koud en mag hij heerlijk mee opwarmen in het restaurant. Aandacht komt hij niet te kort, maar dat kan ook niet anders wanneer je zo'n knappe teckel bent!
 |
| Lekker opwarmen. |
Geweldig, je ziet dat Jelle het naar zijn zin heeft. Onze vorige teckel, Lucky wist het altijd al van te voren als wij naar de boot gingen. Dan ging ze voor de deur zitten, liefst op de tassen die mee moesten. Een keer waren we haar kwijt. Was ze naar buiten gepiept en stond ze voor de auto te wachten. Kleine slimme dame. Maar natuurlijk vergaten we haar nooit.
BeantwoordenVerwijderen