zaterdag 16 juli 2011

Het tweede teckelbezoek

Het begon als een rustige woensdag. Aangezien ik een beetje moe was, besloot ik deze avond heerlijk op de bank door te brengen. Indy en Fay in hun mandje, een feel-good film op televisie…..de avond kan beginnen...... En dan gaat de telefoon….het is de teckel-fokster.
Er zijn de afgelopen tijd een aantal nestjes geboren en als ik nog steeds interesse heb in een pup dan zou dit weleens het moment kunnen zijn.
Helemaal hieperdepiep gelijk de rest van de familie ingelicht.
En een afspraak gemaakt om zaterdag 25 juni op kraamvisite te komen.


Dus toog ik 25 juni weer richting Waardenburg. Bij binnenkomst werd ik verwelkomt door drie pupjes en drie oudere teckels. Binnen een mum van tijd stond ik al heerlijk te knuffelen met zo’n pluizenbol.
Ondertussen werden de moeders uit hun puppyhokken naar buiten gestuurd voor een sanitaire stop.
Op die manier konden we heerlijk bij alle nestjes kijken. Een nestje van vijf dagen oud en zelfs een nestje van twee dagen oud. Wat een kleine wormpjes!
En toen kreeg ik een twee weken oud pupje in mijn handen met de mededeling dat dit een mogelijke Jelle kon zijn!!!
Na het knuffelen van de pups kwamen de moeders een kijkje bij ons en hun kroost nemen. Alsof ze uren weggeweest waren, begonnen ze hun pups schoon te likken.


Voor ons was het tijd voor de thee en enkele beslissingen.
In de huiskamer waren de pups en de oudere teckels alweer heerlijk aan het spelen. Zo leuk om die dominantiespelletjes te zien. Een pupje was zo moe dat hij neerviel en in slaap sukkelde. Tja, dat mocht natuurlijk ook wel bij mij op schoot. Daar maakte hij dankbaar gebruik van en niet veel later had ik een slapende Watson op schoot. Heerlijk!!!!!
Het is dat hij al ‘te oud’ voor mij was, want anders had hij in mijn tas gezeten.


De keuze’s:
Dat ik een reu wilde dat stond al vast, maar moest dat een dwergteckel of kanninchen worden?
Het verschil kan maar enkele centimeters zijn, maarja een kanninchen is toch iets kleiner en iets fijner. Dus is het een kanninchen teckel geworden.....
Pratend over wat ik mooi vind aan teckels kwamen we er achter dat hij best rijk behaard mag zijn zodat hij wenkbrauwen en een sikje krijgt.
De kleur vond ik moeilijk en eigenlijk is karakter belangrijker.
Niet alleen moet ik vallen voor de teckel, het pupje moet da took voor mij. Net zoiets als Watson, die ik bij binnenkomst blijkbaar als eerst op mijn arm had en nu alweer ruim een uur heerlijk op schoot lag te slapen.


Over drie weken is Jelle’s nest vijf weken en ga ik weer op visite. Op dat moment is er meer te zeggen over de beharing en kleurstelling en zullen we kijken met welke pup ik een klik heb.
Drie weken lijkt alweer vreselijk lang. In de tussentijd ga ik verder met de aanschaf van spulletjes. Naast de fietsmand en bench is het benchkussen ook al aangekocht. Deze week nog een setje voer/drinkbakjes voor onderweg. Wellicht ook al de voerbakjes, mandje en halsband met riempje. Dan moet ik nog even op zoek naar een bench met kussen voor in de auto en een veiligheidsvestje. Nee, wees niet bang voor een aangeklede hond, maar vooral ‘s winters is het op het halvezolenpad zo donker dat hij een reflecterend vestje krijgt. Dan nog even verder met het uitzoeken van een verzekering en dan ben ik alweer een heel eind…….

1 opmerking:

  1. Woehoe benieuwd naar de volgende blog......wat dan weten we wie Jelle is! Dan graag ook de afstanden en maten erbij in het kader van een kraamvisite, doen ze bij kinderen ook altijd :P

    BeantwoordenVerwijderen