woensdag 10 augustus 2011

Hoera, 9 weken!

Gisteren werd onze Jelle alweer 9 weken.
Deze week krijgt hij ook zijn derde inenting, maar er stond hem iets veel spannenders te wachten.
De eerste puppycursusles!

Aangezien meneer nogal actief is zodra ik thuis kom, maar tegen de avond instort, besloot ik hem eerst nog even te laten slapen.
Dus om 18.30 uur lag meneer heerlijk op mijn schoot te dromen.
Een uurtje later heb ik hem wakker gemaakt om nog even zijn behoeftes te doen. Nou ja behoeftes, toen hij de konijnen zag hoefde hij niet meer zo nodig.
Daarna zijn tuigje om en daarna samen met meneer Beer in de bench in de auto.
Iets voor achten arriveerde we bij de hondenschool.

Eerst liet ik hem maar even voorzichtig rondkijken. Maar zodra hij een andere hond zag, was het ijs gebroken. Een King Charles Cavalier was wel aardig, maar iets te bangig voor hem. De Toller was veel gaver! En dan te bedenken dat deze pup nu al groter is dan Jelle ooit zal worden!!
Hij was echt de kleinste tussen alle honden, maar voor de duivel niet bang!
Het spelen tussen de mini-puppy’s vond meneer dan ook minder interessant dan de Border Collies aan de andere kant van het hek. Wel met de juiste hondenmanieren, want hij weet heel goed wanner hij onderdanig moet zijn. Goede opvoeding bij de fokker he ;-)
Alleen toen het begon te regenen had hij er genoeg van en ging bij iemand tussen zijn benen zitten, lekker droog.

Wanneer de grote pups samen spleen moeten wij even wachten. Maar nergens staat dat je dat rustig moet doen J Jelle sprong over drempels, liep rondjes onder de deur door (handig aan de riem). En probeerde met elke hond in de buurt te spelen.
Heel even was ik bang dat hij voor de cursus goed en wel begon al uitgeput zou zijn, maar ook energie heeft ie voor 10.

Tijdens de cursus gingen we eerst wandelen met een doorgezakte riem (geen spanning aan de lijn).
Ha, dat hadden wij al thuis geoefend en Jelle dartelde heerlijk achter me aan.
Daarna de ‘sit’ oefening. Ook die kende hij al! Een stukje buffel? Ik hoef niet eens ‘sit’ te zeggen….
De volgende oefening vond hij minder. Een stukje lekkers op mijn hand, ‘toemaar’ is pakken en ‘nee’ is nee. Maar waar andere honden van allerlei capriolen uithaalde om toch dat lekkers bij de baas uit de hand te krijgen, deed Jelle niet eens moeite! Waarschijnlijk dacht hij: “ Dat lekkers krijg ik straks toch wel, ik ga liever spelen”.
Bij de volgende oefening gingen we spelen met zijn favouriete speeltje, ‘vrij’ en ‘genoeg’.
Dat favouriete speeltje, dat speeltje waar hij thuis geen genoeg van krijgt, dat speeltje waar hij tot vervelends toe mee aankomt zetten……..meneer keek er niet naar om! Wie heeft er een speeltje nodig wanneer er 10 levende speeltjes om je heen lopen??
Wij hebben dus nog wat huiswerk J

Door het natte weer waren zijn poten, staart en oren kletsnat. Het kereltje kreeg het ook koud, begon te bibberen en om niet op het natte gras te zitten, klom hij bovenop mijn schoenen. Dan hield ik hem drie minuten vast en zodra de pootjes enigzins warm begonnen te worden, wilde hij op de grond..spelen.

De laatste twee oefeningen bewees mijn kereltje dat hij echt wel goed kan luisteren (als hij daar zin in heeft). Terwijl Corrianne hem vast hield liep ik vier meter verder. En dan roepen “Jelle, kom dan kereltje”, nou die sprint was zo gemaakt! Ook de tunnel leverde geen problemen op, wat een avontuur.
Helaas zat de cursus er toen op. Maar niet voordat hij uitgebreid afscheid had genomen van alle (grote) honden die hij tegen kwam. Vanaf de poort heb ik hem even gedragen naar de auto. Niet alleen omdat zo’n klein stukje zoveel afleiding met zich mee brengt dat het een eeuwigheid duurt voor we er zijn, maar ook omdat ik het stiekum ook wel een beetje koud had en naar huis wilde.
Bij de auto lekker de poten gedroogd en toen heerlijk bij meneer Beer in de bench. Plof, daar lag het.

Thuis gekomen toch nog even naar buiten voor de behoefte. Kon ik meteen alles opruimen en thee zetten. En terwijl ik me met een warme kop thee op de bank nestelde kwam mijn kleine, grote vent op schoot liggen. Nog geen vijf minuten later was meneer helemaal in dromenland.
Lekker in de bench om te dromen over het spelen met al die vriendjes!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten