Donderdag 6 september: Partnachklamm

Het is alweer donderdag! De week vliegt voorbij.
Het heeft vannacht geregend en het is nog niet helemaal droog.
Toch gaan we samen naar de bakker, verse broodjes halen.

Na het ochtend ritueel staat een wandeling in de Partnachklamm op de agenda.
gelukkig klaart het weer op en is het droog tegen de tijd dat we gaan.
We rijden met de auto naar het olympisch stadion, daar waar op nieuwjaarsdag het skischans springen plaats vindt. Nadat we de auto geparkeerd hebben lopen we richting de klamm. Dit is nog een klein half uurtje lopen, maar onderweg komen we nog langs een restaurantje een een oude gondelbaan.
Langs de klamm loopt een smal, afgezet paadje door ongeveer 10 tunnels. Zodra we binnen zijn hoor je het gedender van het water. Het is ook overal nat en op sommige plaatsen drupt het water als regen naar beneden.
Mijn stoere teckel is ineens niet meer zo stoer en loopt alleen heel dicht tegen de bergwand. Dit levert leuke situaties op wanneer we mensen willen passeren, het moet op 'zijn engels' omdat mijn teckel echt niet van plan is ver van de bergwand te wijken. "O look, the little dog is scared.", "aaaa, der kleine hat Angst'......iedereen heeft met hem te doen.
Aan het einde van de klamm zijn er een paar kleine watervalletjes en is het een stuk rustiger. Het stoere in Jelle neemt weer de overhand.
Hij loopt in het water, drinkt bij de waterval en rent op en neer.

Aan het einde van de klamm

Maar...we moeten ook weer terug door de klamm!
Nou, dat maakt meneer helemaal niets uit. Hij is niet bang hoor! Dapper stapt hij de weg terug. Nu en dan gluurt hij zelfs over de rand heen.
Een heel andere soort teckel dan zojuist. Nu moet ik de riem bij het maken van een foto toch echt even overgeven omdat ik bang ben dat ik meneer anders uit het water moet vissen.

Het is er prachtig!

"Niet bang zijn, er gebeurd niets. Kijk dat kleine hondje loopt hier toch ook gewoon." Ze moetsen eens weten!
Na de wandeling terug denken we even aan de inwendige mens en hond en maken we gebruik van een terrasje.
Vervolgens nemen we een snel kijkje bij het Olympisch stadion dat eigenlijk morgen op de agenda staat. Maar onder het mom van "Nu we er toch zijn" een sneak preview.

Hoe zo kijken? Het gaat toch om die schans?

Dan wordt het tijd om mams op te zoeken die het avontuur van de Partnachklamm aan zich voorbij heeft laten gaan.
De avond verloopt zoals de meeste anderen, eerst lekker eten in ons favouriete restaurant en daarna heerlijk slapen.
En slapen doet mijn kleine teckel als een roos vanavond.