Dan hoor ik een blaf en hem uit zijn mand opspringen. Er gaat iemand naar het toilet en Jelle heeft mijn moeder allang herkend. Hij besluit de rest van de ochtend bij haar te slapen.
Om 8 uur is er werk aan de winkel! Er moeten broodjes gehaald worden en dat is onze taak.
Samen lopen we naar de bakker die ook op zondag open is. Samen is het niet alleen gezelliger, het geeft Jelle meteen de kans zijn rondje te doen.
Na het ontbijt vertrekken we richting Linderhof, een van de kastelen van koning Ludwig de II. Later deze week zullen we er nog een bezoeken.
Al direct na het uitstappen begint het al. Een Australisch echtpaar en vrienden reizen vijf weken rond en moesten hun teckel thuis laten. Jelle ondergaat alle oehs en aahhs aaitjes en knuffels gelaten. Hij weet inmiddels hoe het werkt. Vorig jaar in het Zwarte Woud had hij ook therapeutische sessies waarbij hij zich liet aaien door toeristen die hun vriendje thuis hadden moeten laten.
Uiteindelijk komen we toch boven bij de kassa's aan. Doen we een rondleiding door het kasteel?
Als ik de hond draag mag hij mee het kasteel in en we besluiten dit te doen.
Niet veel later staan we in de rij bij wat een grote witte villa lijkt. Ervoor ligt een grote vijver met een gouden beeld en een fontein die wel 30 meter hoog spuit.
In het kasteel lijkt alles met goud bekleed te zijn. En wat een stof! Een goede schoonmaakbeurt is hier wel op zijn plaats!
Het is heet binnen, maar Jelle gedraagt zich keurig. Pas bij de laatste zaal lijkt hij het beu te worden en ik vermaak hem met een blaasspelletje. Dat is niets anders dan zachtjes op zijn snuit blazen, hij vind het geweldig!
Vervolgens vermaken we ons in het grote park. We maken foto's bij de watervallen en brengen nog een bezoek aan de grot. Laat in de middag leggen we aan op een terrasje in de buurt want voor Jelle heb ik een fles water bij me, maar ook de mensen krijgen dorst.
Op de terugweg naar Garmisch maken we een stop bij het klooster van Ettal.
De kloosterkerk is rijkelijk versierd. Ook hier is er veel goud gebruikt, maar er is een stuk minder stof hier :-)
 |
| Even bijkomen van al die prach en praal |
Tegen vijf uur zijn we in ons huisje zodat we nog even kunnen voetballen. Vandaag gaan we op zoek naar een ander restaurant en dat vinden we vrij snel. Jelle maakt weinig van het diner mee aangezien hij heerlijk slaapt.
Ook vanavond begint het slaapavontuur in de woonkamer. Het kost me al meer moeite dan gisteren om hem in zijn mand te krijgen. Hij snuffelt en krabt aan de slaapkamerdeur van mijn ouders om er zeker van te zijn dat ze slapen. Vervolgens kruipt hij dan toch onder zijn dekentje.
Om drie uur ben ik wakker, was dat een blaf? Ja, want even later hoor ik er weer een.
Nou deze teckel zal mij niet hebben, laat maar blaffen. Blaf, stilte (ha hij slaapt weer), blaf (nee toch niet), stilte (zie je wel de aanhouder wint), blaf (arghh), stilte (zo nu ga ik ook weer lekker slapen), blaf (weer wakker!), stilte (dommel), blaf......even later staat de mand weer op mijn kamer en ligt een gelukkige teckel me aan te staren voordat zijn oogjes weer dichtvallen, even later ligt meneer heerlijk op zijn rug.
Zo nog gauw even slapen voor het weer ochtend is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten