Op weg naar Beieren

De vrijdag verliep al anders dan normaal, Teckel Jelle voelde echt wel dat er iets 'anders' was.
Zo werden er geen boodschappen gedaan en het laatste rondje liepen we al om half 10.
Om 10 uur was het stil in huis, zelfs Jelle had zijn mandje opgezocht......rust.

Nou ja, tot 2 uur dan. Er kwam een verfrommelde zichtbaar vermoeide Jelle vanonder zijn deken gekropen.....wat nu weer?
Nog even een snelle plasronde en de auto in...met het navigatiesysteem ingesteld op Garmisch Partenkirchen in de Beierse alpen.
Zodra de bench afgedekt is (Jelle houdt niet van voorbij flitsende lampjes) ligt Jelle onderuit...

Uiteraard wordt er onderweg even gestopt voor een drank en plaspauze.
In het wegrestaurant zit Jelle trots om zich heen te kijken: "Deze teckel gaat op vakantie!".
De reis verloopt voorspoedig tot het moment waarop we de grens met Oostenrijk over moeten steken. File....met ruim twee uur vertraging komen we rond 15.00 uur in Garmisch Partenkirchen.
We halen de sleutel van het huisje en verkennen de boel. Een mooi ruim huisje met een afgezette tuin. Jelle voelt zich meteen thuis!
Mijn slaapkamer is favoriet bij Jelle aangezien dit de enige kamer met vloerbedekking is. Al snel ligt de vloer bezaait met speeltjes.

De rest van de middag brengen we door met het doen van boodschappen en het verkennen van de omgeving.
Tijdens het boodschappen doen scoor ik een voetbal, dat wordt spelen deze week!
Daarna is het tijd voor het eten en gaan we opzoek naar een restaurant.
Gelukkig is ook Beieren heel hondvriendelijk en vinden we al snel een restaurant waar we lekker kunnen eten.

Als het 's avonds bedtijd is, zet ik de mand van Jelle in de woonkamer.
Wanneer de slaapkamers afgesloten zijn kan meneer nog prima door de woonkamer, gang en keuken scharrelen. Jelle kruipt in zijn mand en is zo in dromenland, ik volg zelf niet veel later.
Om 4 uur wordt ik gewekt door een gekweld blafje, en nog een en nog een...toch maar even gaan kijken.
De mand staat nog steeds op zijn plaats, maar geen Jelle. Die zit iets verderop in de woonkamer op zijn kleed met een zielig koppie te kijken. Als hij me ziet kruipt hij op schoot alsof hij wil zeggen: "Ik was je kwijt en ik wist ook niet waar je was..."
Ik maak het mandje opnieuw op en meneer neemt plaats, stop hem nog eens lekker in en loop terug naar mijn kamer....voordat ik in mijn kamer ben zit meneer er ook :-)
Te moe en slaperig om tegen al teveel teckelstreken in te gaan loop ik terug naar de woonkamer en pak de mand. Deze zet ik aan de achterkant van het bed op de grond. Met een 'oke en nu knoopjes dicht en slapen' stuur ik Jelle zijn mand in. Hij gehoorzaamt gewillig en kruipt onder zijn dekentje, schuifelt nog een beetje tot hij goed ligt, geeft een diepe zucht en kijkt me aan: "Lekker he, zo samen op vakantie".
Ben benieuwd of we deze week nog meer slaapacties gaan krijgen......

De vloerbedekking is goed gekeurd